Nowa redaktor naczelna Ziemi Lubańskiej

Od najbliższego numeru zmienia się redaktor naczelny „Ziemi Lubańskiej”. Ryszarda Figurskiego zastąpiła Anna Łagowska, czyli naja z luban24.

Jak oceniasz czasopismo? Jaki widzisz kierunek rozwoju?

Wielką siłą Ziemi Lubańskiej jest jej naszość, lubańskość , czy szerzej, regionalność. Ona jest tutaj zakorzeniona od lat. Ludzie mają w rodzinnych albumach wycinki z „Ziemi”, która jest od lat kroniką ważnych dla nich zdarzeń. Wiedzą, że mogą przyjść do nas pochwalić się sukcesami, refleksjami, ale też ponarzekać. To narzekanie może pokazywać zamiłowanie do własnej miejscowości, troskę o jej losy, ale z drugiej strony to właśnie z lokalnego czasopisma powinniśmy regularnie dowiadywać się, z czego możemy być dumni. Nie mówię tu tylko o sukcesach instytucji czy samorządów, ale o sukcesach zdolnych ludzi, jednostek i grup. Chciałabym, żeby gazeta zdobywała coraz większą liczbę czytelników. Nowe pomysły będą rodzić się w zespole redakcyjnym, to ewolucja raczej niż rewolucja. Z moich obserwacji wynika, że „Ziemi” przydałaby się większa różnorodność treści, może trochę sympatycznych rzeczy do poczytania, może troszkę kobiecej ręki, może więcej o kulturze młodych. To jednak nie może się odbywać kosztem tych czytelników, dla których obecnie jest fajnie i których zadowala dotychczasowa forma czasopisma.

Wszystko pięknie i kolorowo, ale przecież nie wszystko w „Ziemi Lubańskiej” podoba się wszystkim. Na przykład drażniąca, infantylna maniera językowa – „gród”, „włodarz”, „trakty”.

„Ziemia Lubańska” to jest specyficzne medium. Ma swoich czytelników, którzy są do pewnych rzeczy przyzwyczajeni, nie można im tego odbierać. Każdy redaktor i współpracownik to też indywidualność. Obecnie, to fakt, jest moda na dostojne archaizmy, nie wiem, może ona wypływa z tego, że Dni Historii były tak udane i inspirujące, jutro może być inna moda. Na pewno trochę niepokoi mnie, że czasopismo jest nieco przytłoczone oficjalnym językiem samorządowców. Myślę, że postaramy się o większą różnorodność.

Czytelników drażnią też podpisy pod artykułami. Mnóstwo pseudonimów, mało mówiących o autorach, właściwie nie wiadomo kto co napisał.

To racja, że ważna jest jasność przekazu. „Ziemia Lubańska” jest tworzona przez zespół redakcyjny stałych pracowników oraz współpracowników, w tym freelancerów oraz osób związanych z konkretnymi instytucjami. Ma to odzwierciedlenie w stopce redakcyjnej. Od lat trwa wypracowywanie formuły podawania tych wszystkich, bardzo różnorodnych, informacji. Myślę, że małymi krokami zbliżamy się do konsensusu. Jeżeli coś kogoś niepokoi, to proszę zgłaszać swoje wątpliwości.

Jesteś jedną z najstarszych użytkowniczek luban24, pamiętam Twoje pierwsze wątki. Jak zapalona internautka, redagująca papierowe czasopismo widzi rolę Internetu w wymianie informacji?

Bardzo się ucieszyłam, gdy zaczął powstawać wirtualny Lubań. Tego kiedyś w ogóle nie było, choć w innych miastach można było już wszystkiego dowiedzieć się na www, w Lubaniu wciąż była cisza. Internet pełni bardzo ważną rolę, ponieważ buduje zręby społeczeństwa informacyjnego, w którym wszyscy mamy większą świadomość swoich praw, ale i obowiązków. Zawsze będę korzystać z tej opcji. Media w Lubaniu właściwie nie są dla siebie konkurencją. Lubań to nie Nowy Jork. Gazeta samorządowa, telewizja kablowa i telewizja regionalna, portale, czyli z jednej strony otwarte forum lubanian a z drugiej zespół blogerów redagujących stronę, komercyjne nieregularniki papierowe, miejski serwis, czytane u nas gazety regionalne – wszyscy zaspokajamy różne potrzeby, mówimy do różnych grup, na różne sposoby. Personalnie jednak obracamy się w gronie tych samych dziennikarzy, znamy się od lat, często ze sobą pracowaliśmy przy jednym biurku, to jest jak telenowela brazylijska, w której były już wszystkie konfiguracje. Przychodzi mi do głowy piosenka „Z wielu pieców się jadło chleb” i passus o szarych drogach powiatu (bez obrazy dla samorządu powiatowego). Wszyscy wiemy jak ta robota wygląda od środka, że kolorowo bywa tylko czasem, ale dla tych chwil warto pracować. Wracając do tematu lubańskich mediów – był czas, kiedy była między nimi dobra współpraca i dobrze by było do tego wrócić.

Anna Łagowska jest magistrem filologii polskiej w trakcie kolejnych studiów magisterskich na kierunku psychologia reklamy i biznesu w SWPS we Wrocławiu. Pracowała jako dziennikarka w „Kurierze Powiatowym” oraz jako reporterka, prezenterka i redaktor wydania w „Telewizji Łużyce” (ówcześnie TV Lubań-Bolesławiec). W ubiegłych latach była związana zawodowo z urzędem pracy, gdzie między innymi odpowiadała za wizerunek instytucji, była także członkinią LSM PANACEUM. Obecnie zajmuje się marketingiem terytorialnym i promocją miasta w Łużyckim Centrum Rozwoju. Publikowała w ogólnopolskiej prasie tematycznej oraz serwisach internetowych teksty o tematyce kobiecej, literaturoznawczej i społecznej (Zadra, Kresy, Obywatel), współprowadziła opisywany w prasie kobiecej (Wysokie Obcasy, iWoman) blog o nieodpłatnej domowej pracy kobiet (finał konkursu Blog Roku 2009). Współpracowała przy produkcji filmów edukacyjnych, takich jak „Cztery pory roku w Izerach” czy „Civitas Lubań”.