Kolejny raz w Szkole Podstawowej w Smolniku im. Jana Pawła II dzieci biorące udział w zajęciach wynikających z projektu ,,Einstein - każdy ma w sobie ukryty potencjał” doświadczyły ,że ich odkrycia są źródłem radości. W ramach zajęć warsztatowych i wycieczek do ludowych zespołów muzycznych z terenu powiatu wykształciły w sobie umiejętności artystyczne na bazie posiadanych talentów. Sprawdziły, że ,,…szczęście się mnoży w miarę dzielenia”. Elementem który ubarwił spotkanie z ,,żywym słowem” była również prezentacja multimedialna ubiegłorocznej nagrody Starosty Lubańskiego pn. ,,Fryderyk Chopin – fenomen muzyczny”.
Spotkanie rozpoczęła znana melodia pieśni pt. ,,Życzenie” (G-dur Op.74 nr 1) wykonana na skrzypcach, przez absolwentkę Państwowej Szkoły Muzycznej I st. im. Oskara Kolberga w Lubaniu – uczennica Anna Witkoś. Temu wykonaniu towarzyszył naturalny obraz: czerwonej róży położonej na biało-czarnej klawiaturze pianina, rozświetlonej blaskiem płomyków świec.
,,Dzień dobry! Witam zaproszonych gości, dyrekcję szkoły, rodziców, uczniów i… miłośników poezji – uczestników naszych spotkań z poezją. Kolejna uczta słowa, dźwięku i światła której początek niektórzy z obecnych na tej sali pamiętają… był to 2005 rok! Jak ten czas bezlitośnie znaczy swój bieg…” tymi słowami - uczeń Liceum Ogólnokształcącego im. A. Mickiewicza, absolwent Szkoły Podstawowej im. JP II w Smolniku – Tomasz Lipka wraz z opiekunką Koła Miłośników Poezji przywitali zgromadzonych. Spotkanie poetycko-muzyczne, wieńczące 2010 rok Fryderyka Chopina, a otwierające 2011 rok Czesława Miłosza.
Od 2005 roku w szkole podstawowej im. Jana Pawła II w Smolniku systematycznie, a więc już tradycyjnie odbywają się wyjątkowe zdarzenia, zwane ,,Spotkaniami poetyckimi”.
Magiczną atmosferę tych wydarzeń tworzą ludzie rozmiłowani w darze mocy słowa - ,,…posła niestrudzonego obudzonego przez nietrwałe usta…”(fr. Wiersza pt. ,,Sens” – Cz. Miłosza).
Dzień 01. 02.2011 r. w holu korytarza tej szkoły, utrzymanego w ,,kawiarnianej scenerii”, uchylono drzwi do poznania i doświadczenia tego, co jest tajemnicą tzw. wewnętrznego przeżycia. W tej jedności osób, z pasją i zdolnościami do artystycznych wzruszeń, można było przypomnieć sobie życie i twórczość bohaterów spotkania. Następnym punktem spotkania była prezentacja medialna, przygotowana przez Kacpra Mokrowskiego, laureata ubiegłorocznej Nagrody Starosty Lubańskiego – pt. ,,Fryderyk Chopin – fenomen muzyczny”. Ten pokaz ubogacony został przeżyciami, wywołanymi muzyką twórcy. Stanowiła ona także tło do starannie przygotowanych interpretacji tekstów poetyckich o muzykach, muzyce. Całość ubarwiły także występy dziecięcych zespołów muzycznych: tamecznego i wokalno-instrumentalnego. W ich wykonaniu ,,ludowe nutki” zabrzmiały wyjątkowo uroczo. Ubrane w ludowe stroje - niewątpliwie wzbudzały radość i przypominały o przywiązaniu do tradycji. Członkami zespołu są uczniowie i uczennice, którzy w ramach unijnego projektu ,,Einstein - każdy ma w sobie ukryty potencjał”, odkrywają swoje artystyczne zdolności.
Uczestników tego spotkania cieszył fakt, że piękno muzyki i mowy polskiej, mogli odkrywać w gronie nie tylko dzieci ale również jej absolwentów i nauczycieli. Wiersze Cz. Miłosza recytowali uczniowie, którzy dzisiaj są już gimnazjalistami i licealistami. Wśród nich znaleźli się laureaci tegorocznych szkolnych konkursów recytatorskich: Łukasz Witków, Aleksandra Łączna, a także ich rówieśnicy: K. Bojczuk, N. Skorupińska, N. Krupicha. To właśnie oni udowodnili, że ich zainteresowania i talenty mogą stać się wartościami ,,poza czasem i przestrzenią”. W tym spotkaniu, rzeczywiście dane było wszystkim zauważyć, że ,,zegar przestał odmierzać czas”.
Wszyscy obecni mogli zatrzymać się i w swojej szarej codzienności zauważyć niewątpliwe i bezcenne piękno literatury i muzyki. Ważne okazało się także to, że podczas tej poetycko-muzycznej uczty – podano jeszcze: deser”. Zaprezentowano nowy tomik wierszy – zaproszonego gościa – Haliny Gąsiorowskiej pt. ,,Przyjaciel – świat”. Na koniec – prowadzący spotkanie powiedział: ,,Dziękujemy za okazaną organizatorom i uczestnikom spotkania – życzliwość, która znaczona była brawami. Dziękujemy za czas i … zatrzymanie się w czasie”.
Uważam ,że dzięki takim pomysłom na ,,popołudniowy czas w zimowy wieczór”, świat staje się (przynajmniej na ,,ten czas”) innym, bo piękniejszym. Dlatego sądzę ,że warto o tym pisać i wspominać.