W najbliższą sobotę (15.01) na terenie Stalagu VIIIA, znajdującego się w Zgorzelcu, o godzinie 19:00 odbędzie się koncert. W 2011 roku mija bowiem 70 lat od chwili, kiedy przebywający w obozie jenieckim w Goerlitz - Olivier Messiaen, skomponował i po raz pierwszy wykonał swoje niezwykłe dzieło - „Kwartet na Koniec Czasu”.
Pierwszy koncert zorganizowany został 15 stycznia 2006 roku, i teraz w każdą kolejną rocznicę zimowej prapremiery wykonania dzieła, dr Albrecht Goetze i Stowarzyszenie Meetingpoint Music Messiaen, przy wsparciu gminnych i miejskich władz samorządowych, organizuje na terenie Stalagu VIII A kolejną edycję koncertu.
W programie tegorocznego koncertu, oprócz obowiązkowego Kwartetu na Koniec Czasu, znalazły się również utwory Timor et tremor, Tenebrae factae sunt, Tristis est anima mea pochodzące z wokalno-instrumentalnego dzieła religijnego Francisa Poulenca Quatre motets pour un temps de penitence oraz O sacrum convivium, pieśń na sopran i fortepian Oliviera Messiaena. Wykona je a cappella, cieszący się dużym uznaniem w Niemczech, Turyński Akademicki Zespół Śpiewaczy (TASK), pod dyrekcją Jörga Gensleina. Oprócz wspomnianych powyżej zespół wykona też utwór Louange à l’Éternité de Jésus z Kwartetu na Koniec Czasu Oliviera Messiaena w aranżacji na 19 głosów opracowanej przez znanego muzykologa Clytusa Gottwalda.
Na zakończenie wieczoru, kwartet w składzie: izraelska klarnecistka Shelly Ezra, niemiecka skrzypaczka Franziska Hölscher, niemiecki wiolonczelista Peter-Philipp Staemmler oraz niemiecki pianista Alexander Schimpf, wykona dzieło główne i motyw przewodni styczniowych spotkań muzycznych, czyli Kwartet na Koniec Czasu.
Bilety na koncert na Stalagu VIII A, który odbędzie się 15 stycznia, będą w cenie 30 zł i 15 zł ulgowe. Można je będzie kupić w kasie wieczornej przed koncertem.
Historia zgorzeleckiego StalaguStalag VIII A BYŁ międzynarodowym obozem jeńców wojennych dla szeregowców i podoficerów utworzonym w czasie II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku. Stalag usytuowany jest na prawym brzegu Nysy Łużyckiej (Ujazd ), zaplanowano obóz na 3 tys. jeńców przebywających stale, oraz 200 osób służby strażniczej .
Maksymalne obciążenie obozu obliczano na 15 tys. osób. Dzielił się na następujące części:
*
Batalion Wartowniczy w narożniku ulicy Łużyckiej i drogi biegnącej do Koźlic,
*
Komendantura obozu przy ul. Łużyckiej,
*
Podobozie z barakiem dezynfekcyjnym, łaźnią, pocztą, barakami sanitarnymi, więzieniem,
*
Obóz właściwy - składał się z baraków drewnianych, a później murowanych o wymiarach (30 m x 10,60 x 10).
Wewnątrz obozu znajdowały się dwie kuchnie dla jeńców wschodnich i zachodnich, barak karny, kantyna, barak teatralny, biblioteka, kaplica, ubikacje ogólne, boisko sportowe.
Do obozu prowadziły dwie bramy (od strony wschodniej i zachodniej). Były one podwójnie odrutowane, a sieć elektryczna broniła dostępu do nich. Niebezpieczeństwo porażenia było sygnalizowane przez tablice ostrzegawcze. Po wojnie w miejscu cmentarza powstało miejsce pamięci narodowej. W lipcu 1976 roku odsłonięto tutaj pomnik wg. pomysłu francuskiego kombatanta płk. Jean Ollier’a, wykonany przez artystę Tadeusza Dobosza.
