Konto usunięte
Punkty: +0/-1
Offline
Płeć:
Wpisy: 752
Znajomi: 2 Dodaj do
|
|
« : 06 Sierpień, 2009, 23:17:03 pm » |
|
W sobotę Obchodziliśmy 65 rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego.Natomiast dzisiaj mija 65 tzw. Rzezi dzielnicy Wola w Warszawie, kiedy ss- mani z rosyjskiego legionu SS- RONA ( ROSYJSKA ARMIA LUDOWA) i brygady SS Oskara Dirlewangera dokonali zbrodni wojennej na ludności cywilnej Warszawy.
Rzeź Woli była masową eksterminacja ludności cywilnej w dzielnicy Wola w dniach 5-7 sierpnia1944 podczas powstania warszawskiego, kiedy to zamordowanych zostało ok. prawie 60 tysięcy osób. 5 sierpnia 1944 roku. Tego dnia we wczesnych godzinach rannych odbyła się w punkcie dowodzenia gen. Reinefartha na rogu ulic Wolskiej i Syreny odprawa podległych mu dowódców, na którą przybyli prawdopodobnie gen.ss Dirlewanger, gen ss Kamiński- dowódca rosyjskiego legionu ss; omówiono na niej ustalony w dowództwie 9. armii plan natarcia na siły powstańcze i wynikający z rozkazów Hitlera i Himmlera sposób zniszczenia ludności cywilnej. Równolegle do działań przeciwpowstańczych rozpoczęto eliminację ludności cywilnej, połączoną z masowym podpalaniem domów. Początkowo działania eksterminacyjne dokonywane były w bezpośredniej bliskości frontu: ul. Wolskiej i Górczewskiej oraz łączących je przecznic – ulic Działdowskiej, Płockiej, Skierniewickiej, Staszica i Tyszkiewicza. Ludność cywilną mordowano strzałami z broni maszynowej lub rzucanymi granatami w zamieszkiwanych przez nią domach, które następnie podpalano: część mieszkańców, która przeżyła, płonęła żywcem; osoby próbujące uciec mordowano, a ich ciała wrzucano do płonących domów. Oprócz masowej eksterminacji ludności cywilnej, siły niemieckie przystąpiły także do pacyfikacji szpitali na Woli. W Szpitalu Wolskim przy ul. Płockiej 26 zamordowano dyrektora placówki dr Józefa Piaseckiego oraz część personelu; pacjentów i resztę personelu wypędzono na ulicę, ustawiono w kolumnę i pod eskortą skierowano do hal Warsztatów Kolejowych przy ul. Moczydło. Podobnie postąpiono ze szpitalem zakaźnym św. Stanisława przy ul. Wolskiej 37: zamordowano tam 12 osób, w tym część personelu; dalszej egzekucji zaniechano na wniosek delegacji szpitalnej. W szpitalu św. Łazarza przy ul. Leszno 17 przy pomocy granatów i karabinów wymordowano obsługę lekarską, chorych i ludność cywilną, ocalając 50-osobową grupę lekarzy i personelu, którzy przetransportowani zostali do szpitala św. Stanisława.
W godzinach popołudniowych 5 sierpnia na stanowisko dowodzenia gen. Reinefartha na rogu ul. Wolskiej i ul. Syreny przybył z Sopotu mianowany dowódcą sił SS gen. Erich von dem Bach - Żelewski . Będąc świadkiem masowych mordów ludności cywilnej już przy wjeździe do Warszawy, podczas wieczornej odprawy podległych sobie jednostek zwrócił uwagę na "panujące wielkie zamieszanie i bezhołowie", uniemożliwiające prowadzenie ofensywnych działań przeciw powstańcom. Von dem Bach uchylił częściowo rozkaz eksterminacji – prawdopodobnie za zgodą Hitlera i za wiedzą Himmlera – zakazując mordowania kobiet i dzieci, nie odwołując jednak rozkazu mordowania mężczyzn i schwytanych powstańców. Równocześnie zarządził gromadzenie ludności cywilnej i kierowanie jej do obozu przejściowego, który miano utworzyć 6 sierpnia, a następnie do odpowiednich obozów koncentracyjnych lub obozów pracy przymusowej w Rzeszy. - Wczoraj miałem ciężki dzień. Walki uliczne w Warszawie. Okropne. Tysiącom kobiet i dzieci uratowałem życie, chociaż oni też byli Polakami. Krwawa i okrutna walka trwa dalej. My walczymy z konieczności, lecz mimo to chcę, jak tylko to będzie możliwe, walkę tę prowadzić po ludzku. – Erich von dem Bach-Żelewski , wpis z dziennika osobistego, 6 sierpnia. SS-Obergruppenfuhrer Bach - Żelewski zakazał masowych mordów, prawdopodobnie dlatego, że alianci zachodni źródłami wywiadowczymi zasugerowali , że jeżeli Niemcy nie przestaną w Warszawie mordować cywilów to oni będą traktowali ss-manów w niewoli jak zbrodniarzy i skazywali ich na karę śmierci. Akcja pacyfikacyjna na Woli była jedną z największych zbrodni jakiej dopuścili się hitlerowcy w czasie II wojny światowej , biorąc pod uwagę czas wykonania ( OK 48 godzin). Całe Powstanie Warszawskie pochłonęło ponad 200 tysiecy ofiar, w tym cywile, żołnierze AK, AL , BCH i Wojska Polskiego. oprac.Sławomir Piguła
|