Rozpocznę cytatem z książki, monografii „Na chwałę Trójcy Świętej” autorstwa Piotra Stefaniaka z Krakowa.
„Od 1320 r. siostry magdalenki są obecne w Lubaniu. Jest to jedyny na świecie konwent tego sięgającego dwunastego wieku zakonu. Fenomenem jest to, że mimo niezwykle trudnych okoliczności dotykających zakon, klasztor poprzez wieki przetrwał i dzisiaj jako dom macierzysty Zgromadzenia Sióstr Świętej Marii Magdaleny od Pokuty jest prężnym ośrodkiem życia zakonnego (…) Warto też poznać (w cyt. publikacji) zachowane z pożogi wojen cenne dzieła sztuki, które świadczą o wysublimowanej kulturze klasztoru, gdzie piękno harmonijnie współgrało z głoszoną przez siostry chwałą Bożą”.
Przygotowując się do Jubileuszu 700-lecia Klasztoru (w pobliskim Nowogrodźcu siostry pojawiły się sto lat wcześniej, bo w 1217 r.) już po raz czwarty Zgromadzenie Sióstr św. Marii Magdaleny od Pokuty w Lubaniu zorganizowało sympozjum, na którym obok przedstawicieli laikatu, w tym władz naszego miasta i powiatu, gościli w roli prelegentów wybitni przedstawiciele kościelnego świata nauki. Tematem przewodnim sympozjum była POKUTA.
W gościnnych murach Szkoły Muzycznej rozmawiano jednak nie tylko o duchowości współczesnego człowieka, ale i o skomplikowanej historii naszych ziem – pogranicza Śląska i Górnych Łużyc.
Zgromadzenie Sióstr św. Marii Magdaleny od Pokuty jest obecne w Lubaniu od niemal 700 lat. Rola klasztoru w kształtowaniu życia miasta była przeogromna. Szkoda, że współcześnie o tym tak niewiele wiemy i nie pamiętamy.